Airlie, Whitsundays, Maggie & Cairns

Halloo allemaal. Hierbij dan mijn laatste reisverslag. Inmiddels is de terugreis begonnen en sta ik op het vliegveld in Hong Kong. Van de afgelopen weken heb ik iets minder precies bijgehouden wat ik elke dag heb gedaan. Dit komt vooral doordat de dagen steeds meer op elkaar zijn gaan lijken. Een beetje chillen in de zon (als die er was), stappen en af en toe eens wat bezoeken. Vergeleken met Nieuw Zeeland iets minder productief, maar niet minder leuk.

27 mei: Agnes Water, het kleine dorpje met het schattige hostel, zouden we deze avond verlaten met de nachtbus. Overdag hebben we niet veel meer gedaan dan een bezoek aan het strand en klaarmaken van een gezond, zelfgekookt diner.

28 mei: Het is ochtend, we komen aan in Airlie Beach. Na een nachtje in de bus te hebben doorgebracht ben ik enigszins brak, het slaapt nu eenmaal niet erg comfortabel in een touringcar. Deze dag hebben we doorgebracht aan de lagoon, een soort openbaar zwembad. Ondanks dat er mooie stranden te vinden zijn aan de noordoost kust van Australië wil je hier niet de zee in duiken. Er zwemmen stingers en andere uitermate giftige kwallen vrolijk voor de kust langs. Verder naar het noorden (bij Townsville en Cairns) heb je ook zoutwater krokodillen, dus ook daar ga je niet in de zee zwemmen. Aan de lagoon was het echter niet afzien. ’s Avonds zijn we een drankje gaan doen in een lokale bar, die vol stond met andere backpackers.

29 mei: Ik ben helaas vergeten notities te maken van deze dag… Ik gok erop dat het ongeveer neerkomt op het boeken van wat tripjes voor later, in de zon liggen bij de lagoon en ’s avonds maar weer uitgaan. Ik zei het al, de dagen zijn iets minder spannend dan in Nieuw-Zeeland

30 mei: Vandaag begon onze tweedaagse boottocht naar de Whitsunday Islands, woehoe. Vanaf onze Avatar boot, een grote trimaran zeilboot, gingen we twee dagen de vele eilandjes en koraalriffen verkennen. Verder zijn we gaan snorkelen in een baaitje, uiteraard met een wetsuit aan. Niet omdat het zo koud is, maar tegen de eventuele kwallen die nog in de buurt zijn. Ze noemen het dan ook geen wetsuit, maar een stingersuit… Heel geruststellend idee. Omdat ik even vergeten was dat ik bijna twee meter lang was heb ik m’n enkel geschaafd aan een stuk koraal. Het leek mee te vallen, alleen zal de halve boot onder het bloed toen ik eenmaal uit het water kwam… Oepsie… Beetje deppen, komt vanzelf weer goed. ’s Avonds hebben we met onze 25 man grote groep spelletjes gespeeld om elkaar beter te leren kennen. Hierbij gaat het erom spelletjes te doen waarbij de hele groep betrokken wordt, wat best leuk is. Ook hebben we elkaar de hemd van het lijf gevraagd over dingen die je normaal gesproken niet vraagt aan mensen die je pas een dag kent, maar da’s juist een leuke manier om elkaar snel te leren kennen.

31 mei: Dag twee van onze tour. Om half 7 lagen we in het water te snorkelen, om alle visjes te zien die vroeg op waren. Na het tikkertje met de beroemde gestreepte blauwe geelstaartvis (of zoiets) zijn we richting Whitehaven Beach gegaan. Dit staat bekend als een van de prachtigste van de wereld, en ik moet zeggen dat het er niet verkeerd uit zag. Het zand zo wit als je tanden, water zo helder als het uit de kraan komt, met een lichtblauwe gloed. Over het strand lopen duizenden en duizenden kleine blauwe krabbetjes, die zich snel ingraven als je in de buurt komt. Oneindig leuk om hier kleine krabbetjes te pesten natuurlijk en ze te laten schrikken als ze zich weer uitgraven. Het was niet vervelend hier een paar uur door te brengen. De avond hebben we weer op de boot doorgebracht, waarbij we weer verschillende spelletjes uit de kast trokken om de bodem van de zakken goon en flessen alcohol zo snel mogelijk in zicht te krijgen. Mochten mensen tips willen voor deze spelletjes, dat kan altijd ;)

1 juni: Deze dag zijn we teruggevaren naar Airlie Beach. In het hostel was ik toe aan een korte powernap, om na het diner naar de afterparty van onze boot te gaan. Jup, wederom heb ik me beziggehouden met het werken aan internationale connecties en netwerken in een sfeervol verlichte ruimte gevuld met muziek, in de nabijheid van het barpersoneel.

2 juni: De laatste dag in Airlie Beach alweer. De hele dag heb ik in goed gezelschap in de zon gelegen aan de lagoon. Het weer was stukken beter dan de week ervoor, toen heeft het erg veel geregend, gestormd en was het veelal bewolkt. Wij hadden dus geluk toen we op de boot zaten, en zo ook deze dag. (of eigenlijk hadden de mensen de week ervoor pech, het was namelijk uitzonderlijk slecht weer voor deze tijd van het jaar…)

3 juni: Hoppa, in de bus naar Magnetic Island, een rit van zo’n 5 uur. Hier zouden Linsey en Samantha me ophalen bij de ferry, en dit deden ze in stijl. Ze hadden een roze met witte barbie cabrio gehuurd en ik mocht met hun meerijden… Sterker nog, zoals afgesproken zou ik hieraan meebetalen, dus feitelijk had ikzelf ook een roze cabrio gehuurd. Erg mannelijk. Met de auto zijn we het eiland gaan verkennen, langs de bergwallaby’s gereden om deze wat wortels te voeren, hebben we papegaaien brood gegeven en zijn we uiteindelijk naar het hostel gereden. Hier zag ik Melany weer, iemand die ik in Tasmanië had leren kennen. Waar ik via de oostkust van Australië naar het noorden was gereist, had zij een zuid-west-midden-noord rondje gedaan. Erg leuk om weer bij te kletsen. Verder bestond de avond uit een potje kaarten en op tijd naar bed…

4 juni: Vandaag hebben we met de auto het eiland verder verkend. Verder hebben we op het strand geleden, gekaart, en gekookt in een ander hostel. Hier zijn we uitgenodigd door drie vriendelijke Canadezen om kaart/drankspelletjes met hun te gaan doen ’s avonds. Het zou onbeleefd zijn om dit niet te doen, dus met veel tegenzin heb ik hieraan toegegeven. Zo zaten we met een paar Canadezen, Duitser, Engelsen, Australische, Finlandse en ikzelf spelletjes te doen en sterke verhalen uit te wisselen. Vermakelijk!

5 juni: De dag van de full moon party, maar niet voordat we een rondleiding langs de wilde dieren gekregen hebben. Knuffelen met een meterslange wurgslang, een koala vasthouden en papegaaien aaien, het kon allemaal. De avond spendeerden we bij de fullmoon party. Zoals de naam al zegt, een feestje bij volle maan. Niet zo beroemd als de Thaise variant, maar toch best leuk. Ook is het verrassend hoeveel bekenden je hier tegenkomt, zoveel mensen die ik eerder heb gezien langs de oostkust waren hier ook.

6 juni: Deze dag ben ik, afgezien van een mooie wandeling naar het hoogste puntje van het eiland, niet verder gekomen dan de hangmat langs het zwembad. ’s Avonds hebben we een film gekeken. Het was een rustige dag.

7 juni: Ook deze dag is niet heel spannend, na de vlindertuin hebben we de ferry gepakt en zijn we naar Cairns gegaan. Wederom was dit een reis van zo’n 6 uur, waardoor de dag zo om is.

8 juni: Cairns. Het gebeurt steeds meer dat ik mensen tegenkom die ik ergens ben tegengekomen gedurende mijn reis. Het voelt als rondlopen in een stad waar ik al jaren woon. Aan de lagoon, in de bar, overal kom je bekenden tegen. Vaak ben ik de naam al vergeten, maar gelukkig heeft iedereen dat. Tevens is het opvallend hoeveel verschillende nationaliteiten ik eigenlijk tot mijn dagelijkse vrienden reken. Zelfs met de Nederlanders (of Vlamingen) praat ik vaak Engels, omdat we in gezelschap zijn van mensen uit andere landen. Israël, Estland, Brazilië, Spanje en vooral erg veel Engelsen en Duitsers, je komt het allemaal tegen. Leuke anekdote: Tijdens het stappen vertelde mijn Duitse kamergenoot dat hij trouwens joods was. Ja, er waren er na de oorlog nog wel een paar over die de trein hadden gemist… Dit waren zijn woorden, ik wist even niet wat ik hoorde toen hij dit zei. Het was bedoeld als grap, maar ik vond het opvallend dat een Duitse Jood zo’n grap maakt. Aan de andere kant: Het is 2015, wat maakt het uit wat voor geloof hij aanhangt en van welk land hij komt. Iedereen heeft internationale vrienden en wat er vele tientallen jaren geleden gebeurd is hoeven we elkaar nu niet meer te verwijten. We moeten maar blij zijn met de vrijheden die we nu hebben, en alles bij elkaar hebben we het dus zo slecht niet tegenwoordig. Wat een levenslessen, zo in de Ierse pub (oh the irony..)

9 juni: De dag voordat mijn driedaagse duikcursus zou beginnen, dus op tijd naar bed! Maar niet voordat ik een lesje koraalriffen had genomen. In een soort lezing werd uitgelegd welke dieren er allemaal rondzwemmen en wat koraal nu precies allemaal is, erg interessant en nuttig voor het duiken. Wist je dat koraal eigenlijk allemaal kleine, aan elkaar gegroeide kwallen zijn, gevuld met algen, die de hele dag in de zon liggen te chillen? Nee? Ik ook niet, erg nuttig om te weten uiteraard…

10, 11 en 12 juni: Hurray, mijn laatste hoogtepunt van mijn reis: Drie dagen lang op een boot naar het Great Barrier Reef, om vanaf de boot zo’n 10 duiken te doen en zo mijn PADI Advanced en Nitrox brevet te halen. Dit is al het gevorderden duikbrevet, dus we hebben duiken gedaan tot 28 meter diepte, navigatieduiken, nachtduiken, noem het maar op. Het koraal is onbeschrijflijk mooi, alle plaatjes van internet zijn kom je hier in het echt tegen. We hebben schildpadden gezien van ruim 100 jaar oud, haaien (niet van die monsters zoals in slechte films, maar ‘gewoon’ 2 meter lange reefsharks), parrotfish, honderden vissen waarvan ik de naam niet weet en uiteraard Nemo, de clows anemoonvis. Dikke pret, zeker een aanrader. Niets leuker dan een beetje achter vissen aan zwemmen, ondersteboven het koraal te verkennen en koprollen onder water doen.

13 t/m 17 juni (maar niet 15): Deze dagen heb ik gevuld met aan de lagoon liggen als het eventjes niet regende, stappen, leuke dingen doen, rondslenteren, hardlopen en afscheid nemen van steeds meer vrienden. Het blijft vervelend, dag zeggen tegen mensen waarmee je zo’n goede tijd hebt gehad als je niet zeker weet of je ze ooit nog gaat zien.

15 juni: Deze dag ben ik op een tour geweest naar de beroemde Millaa Millaa watervallen en het regenwoud. Een stukje natuur rondom Cairns, zeker een interessante trip. Bij de watervallen zijn we het water in gedoken, ook leuk. Op de tour heb ik de meest grappige Aziaat ooit leren kennen, een Hong Konger (als dat bestaat) die in Brisbane studeert en nu samen reist met een Slowaakse. Echt totaal geen combinatie, maar gegarandeerd lol voor 10. Voor de mensen die The Hangover gezien hebben: De imitaties die onze Hongkonger deed van de Chinees uit deze film waren perfect.

18 juni: Het is een trieste dag. Ondanks dat het zonnetje zijn best doet er een prachtige dag van te maken, is het een droevig afscheid van een mooie reis. Ik heb van de nachtmanager van mijn hostel een lift gekregen naar het vliegveld, erg aardig. Inmiddels zit ik al een paar uur in Hongkong, een verslag te typen op Jet haar laptop. Wie? Een van de vele mensen die ik tijdens het reizen meerdere malen ben tegengekomen en nu bij me in het vliegtuig zit. Wat is de wereld toch klein…

Over 14 uur sta ik weer in Nederland. Dan zit het avontuur erop… Wat een reis, wat een verhalen. Nu de foto’s nog even uitzoeken, het zijn er zo’n 2200. En dan nog, ook die kunnen niet beschrijven hoe het is om maandenlang met een rugzakje de wereld te verkennen. Ik zou het zo weer doen. Tot snel!